35. Wycieczka i narzeczona.

Wieczorem blondwłosa postanowiła odwiedzić gildię. Odkąd zaczęła pracować w sierocińcu, przebywała tam co jakiś czas. Wtedy, gdy nie odczuwała zmęczenia albo gdy po prostu chciała wszystkich zobaczyć. Mimo późnej pory, wszyscy magowie znajdowali się w gildii. Każdy przywitał ją z szerokim uśmiechem. Nie mogła tego nie odwzajemnić. Podeszła do baru, gdzie siedziało kilku magów.

- Cześć wszystkim. Miruś, mogę prosić o coś do picia? – Spytała, dosiadając się.

- Hej Lucy. – Odpowiedzieli chórem. Starsza Strauss od razu podała jej chłodny napój.

- Jak po pracy? – Zagadnął ją pierwszy młody Dreyar.

- Z każdym dniem coraz lepiej. Dzieciaki są cudowne. Niektóre bardzo pomagają, co mnie bardzo cieszy.

- Nie przemęczasz się za bardzo? – Wtrącił się Salamander.

- Czasem odczuwam to zmęczenie, jednak nie chcę narzekać. Lubię tą pracę. A zmieniając temat: co tutaj się dzieje?

- Każdy goni co chwilę na misję. Levy nadal szuka sposobu, by Ci pomóc, dziadek prosi Porlyusicę każdego dnia o jakieś wskazówki.. z marnym skutkiem. – Odpowiedział jej blondyn.

- Nadal się tym przejmujecie? Od miesiąca przejmujecie się moim stanem zamiast zająć się własnymi sprawami. Nie widzicie, że to bez sensu?

- Bez sensu?! – Uniósł się Dragneel, przez co oberwał w ramię od starszego kolegi. – Trzeba mieć nadzieję. – Dodał normalnym, spokojniejszym tonem.

- Dzięki za Wasze wsparcie i dobre chęci, ale już nic nie możecie z tym zrobić. A teraz wybaczcie. Idę do domu. Dobranoc. – Rzuciła z uśmiechem i nie czekając na jakieś gesty członków, wyszła. Po kwadransie znalazła się już w mieszkaniu. Wszystkie emocje opadły, gdy tylko wskoczyła do wanny z gorącą wodą. Po kąpieli, przebrała się w swoją ulubioną piżamę i udała się w krainę snów.

Rankiem obudziło ją ćwierkotanie za oknem. Z uśmiechem wstała z łóżka i wykonała poranne czynności. Na szybko przygotowała sobie śniadanie i wybiegła z mieszkania. Po drodze jednak natknęła się na niebieskowłosą przyjaciółkę.

- Lucuś! – Uśmiechnęła się szeroko McGarden.

- Miło Cię widzieć Levuś.

- Mam dobre wieści. Prawdopodobnie znalazłam jakiś sposób na odzyskanie Twoich mocy. – Rzekła z jeszcze większym uśmiechem. – Co prawda, jeszcze nikt go nie zastosował, ale spróbować można.

- Nie chcę sobie robić złudnych nadziei. Przepraszam Cię Levuś, spieszę się.

- Przynajmniej wysłuchaj jaki to sposób. – Prosiła.

- No dobrze. – Westchnęła. – Przyjdę dzisiaj do gildii to wszystko mi wytłumaczysz. – Uśmiechnęła się delikatnie. – Dozobaczenia! – Krzyknęła na odchodne. Po kilku minutach wbiegła do budynku, gdzie przywitano ją z szerokim uśmiechem.

- Dzień dobry! – Krzyknęły naraz wszystkie dzieci.

- Dzień dobry Kochani. – Odpowiedziała, gdy już wyregulował się jej oddech.

- Lucy, mam prośbę. – Rzekła od razu starsza kobieta.

- Słucham, o co chodzi?

- Czy mogłabyś wyjść dzisiaj z bliźniakami na zakupy? Rosną jak na drożdżach.

- Nie ma problemu Pani Takase. Chętni z nimi wyjdę. – Widząc smutny wzrok czerwonowłosego chłopca, szybko dodała: - A czy mogę zabrać też Shiro?

- Oczywiście. – Odpowiedziała z uśmiechem. Blondwłosa podeszła do chłopca i przeczesała mu włosy.

- Zaraz wychodzimy. Idę po Shoutę i Koutę. – Zakomunikowała i poszła po bliźniaki. Heartfillia wzięła jednego na ręce, a drugim zajął się jej dzisiejszy pomocnik.

Słońce świeciło od samego rana, co tylko wprawiało w dobre samopoczucie mieszkańców Magnolii. Blondwłosa wraz z Shiro od kilku godzin chodzili po sklepach, by znaleźć jakieś ubrania dla bliźniaków. Jednak jak się okazało, mimo swojego młodego wieku są już bardzo wybredni. (No to powodzenia w szukaniu dziewczyn chłopaki ;P) Ku ich uciesze w końcu udało im się odnaleźć sklep z ubraniami, z których byli zadowoleni.

- Bardzo jesteście zmęczeni? – Spytała, gdy wyszli ze sklepu.

- Nie bardzo. – Odrzekł czerwonowłosy, a bliźniaki przecząco pokręciły głową.

- Dobrze. – Uśmiechnęła się. – Zabieram Was w takim razie w pewne miejsce. – Rzekła tajemniczo, a trzem młodym mężczyznom aż z wrażenia zaświeciły się oczy. Po kwadransie stanęli przed wspomnianym przez dziewczynę miejscem. – Cześć wszystkim! – Krzyknęła wesoło, wprowadzając za sobą małych gości. Oczy wszystkich skierowały się właśnie w ich stronę. – Nie bójcie się, to moi przyjaciele. – Szepnęła do chłopców z uśmiechem.

- Wycieczka? – Tuż przed nimi pojawiła się starsza Strauss ze swoim firmowym uśmiechem.

- Tak jakby. Rano widziałam się z Levy i obiecałam jej, że się zjawię. – Wytłumaczyła brązowooka.

- Ah tak. Wspominała coś. Miło mi Was poznać. Jestem Mira. – Uśmiechnęła się przyjaźnie do wystraszonych bliźniaków. Od razu przypadła im do gustu. (No kto by pomyślał? ^^) Wyszli zza blondwłosej i podeszli kilka kroków do barmanki.

- Jakie słodkie bliźniaki! – Krzyknął ktoś z tłumy i większość damskiego grona ‘rzuciło’ się na nich. Co więcej, bliźniaki nie protestowały. Uśmiechali się szeroko do swoich ‘niań’.

- No to Kouta i Shouta sprzedani. – Skwitowała Heartfillia. – A Ty Shiro? Chcesz zwiedzić gildię, czy… - Nie musiała kończyć. Czerwonowłosy chwycił ją mocno za rękę i nic nie wskazywało na to, że chce ją puścić. Uśmiechnęła się tylko delikatnie pod nosem i ruszyła w poszukiwaniu McGarden.

- O, nowy chłopak? – Rzucił młody Dreyar z chytrym uśmieszkiem.

- A owszem. – Odgryzła mu się równie żartem.

- Hej młody! Nie pozwalaj sobie! – Warknął różowowłosy, który w momencie znalazł się przed nimi.

- Natsu, no co Ty? Jesteś zazdrosny? – Spytała blondwłosa, uśmiechając się szeroko.

- C-co? Łapy precz od Lucy! – Powtórzył znowu Salamander.

- Bo co? – Burknął czerwonowłosy, patrząc na niego groźnie. Magom Fairy Tail widocznie podobała się ta scena, bo w ciszy i z szerokimi uśmiechami, przypatrywali się jej. – To moja narzeczona. Poszukaj sobie innej. (Yohohohohoho ;D płaczę ze śmiechu normalnie! ^^) – Rzucił po chwili, co wywołało falę śmiechu wśród magów, a nawet blondwłosa zaczęła się śmiać. Dragneel tylko zacisnął pięści i spłonął delikatnym rumieńcem.

- No to Ci młody dogadał. – Laxus poklepał chłopaka po plecach i tak samo jak reszta, zaczął się śmiać. – Masz konkurencję. – Dodał między salwami śmiechu.

- Odwal się. – Syknął i spojrzał na młodego ‘rywala’. – Jesteś za młody by mieć narzeczoną.

- A Ty za głupi.

- Ty mały skur~.. (Wiem.. pewnie teraz wszyscy mają w głowie TEN brzydki wyraz, ale akurat chodzi mi tutaj o słowo ‘skurczybyku’ ^^)

- Natsu! – Warknęła blondwłosa po chwili poważniejąc.

- To on zaczął! – Bronił się Smoczy Zabójca.

- To Ty zacząłeś głupku! – Krzyknął młody.

- Shiro, dosyć. To niegrzeczne tak mówić. – Skarciła go brązowooka.

- Przepraszam Lucy. – Rzekł w jej stronę ze smutną miną. – Ale Ciebie nie przeproszę. – Mówiąc to, pokazał Dragneelowi język, co go jeszcze bardziej zdenerwowało. Jeszcze przez dłuższy czas wymieniali się nienawistnymi spojrzeniami.

- Wyluzuj Natsu. – Zainterweniował blondyn, kładąc mu na ramieniu rękę.

- Widzieliście Levy? – Spytała w końcu blondwłosa, zmieniając temat. W końcu to po to tutaj właśnie przyszła.

- Jest w bibliotece. Czeka na Ciebie. – Odpowiedział jej Redfox, który zjawił się niewiadomo skąd. Heartfillia wraz z Shiro udali się tam, zostawiając ucieszonych bliźniaków wśród przybranych cioć.

Jak się okazało, sposób który Levy przedstawiła Lucy był bardzo ryzykowny, niebezpieczny. Wiązał się z tym, że jeżeli odzyska moc, jej życie może skrócić się aż o siedemdziesiąt procent. Heartfillia z uśmiechem podziękowała za dobre chęci. Odmówiła i razem z podopiecznymi wyszła z gildii, kierując się prosto do Domu Dziecka.

- Proszę, proszę. Kogóż tutaj mamy? – Usłyszeli nagle za sobą. Nim Heartfillia zdążyła cokolwiek zrobić, Shiro ruszył na osiłka z pięściami. Został jednak szybko przez niego odepchnięty, przez co upadł na ziemię i odniósł niewielkie obrażenia.

- Shiro! – Krzyknęła przerażona blondwłosa i podbiegła do chłopaka, pomagając mu wstać. Schowała za sobą i jego i bliźniaki. – Shiro, weź Koutę i Shoutę i ukryjcie się. Zaraz do Was dołączę. – Nakazała.

- Ale.. – Zaczął czerwonowłosy.

- Żadnego ‘ale’! Zabierz ich i uciekajcie! Najlepiej od razu do sierocińca! – Chłopak, choć niechętnie, skinął głową i wziął bliźniaki za rączki i uciekł. – Teraz możemy walczyć. – Rzekła, gdy już chłopcy się oddalili.

- Walczyć? A co Ty możesz mi zrobić? – Prychnął.

- A na przykład to! – Heartfillia wzięła do ręki starą parasolkę, która leżała niedaleko kosza na śmieci i zaczęła nim wymachiwać. Na jej szczęście udało się zranić przeciwnika, ale jej rany były większy, bowiem mężczyzna miał nóż.

- Pomocy! – Krzyknęła jakaś obca kobieta, która widziała całe to zajście, a napastnik uciekł w popłochu. Heartfillia z krwawiącym ramieniem pobiegła od razu do Domu Dziecka. Gdy już tam dotarła, okazało się, że Shiro dokładnie wszystko opowiedział.

- Przepraszam.. tak bardzo przepraszam.. – Rzekła smutno, zaciskając mocniej rękę na krwawiącym ramieniu.

- Nie przepraszaj Lucy. To nie Twoja wina. Ważne, że nikomu nie stało się nic poważniejszego. Chodź, opatrzę Twoje ramię. – Rzekła Pani Takase i zaprowadziła blondynkę do swojego gabinetu. – Shiro, przypilnuj na chwilę dzieci. – Rzuciła przez ramię do chłopca, na co ten zgodził się skinięciem głowy.

Do końca dnia blondwłosa milczała. Ze smutną miną siedziała na ziemi, a obok niej zmartwiony stanem dziewczyny Shiro.

- Lucy, nie martw się. – Próbował ją pocieszyć czerwonowłosy. Uśmiechnęła się blado. Wiedział jednak, że nie jest to szczery uśmiech. Podniósł się trochę i ucałował policzek brązowookiej, na co ta lekko się zdziwiła. (Kyaa.. a jak dla mnie było to przekochane! <3)

- Dziękuję Shiro. – Odpowiedziała po chwili. Jestem beznadziejna. – Rzekła w myślach.

- Nie da się cofnąć czasu. – Dodał chłopak. Po tych słowach, wpadł jej do głowy pewien pomysł. Szybko wstała, przytuliła chłopaka i wybiegła z budynku. Od razu ruszyła w kierunku stacji. Na jej szczęście złapała ostatni pociąg kierujący się w stronę obrzeży Magnolii. Gdy już wyszła z maszyny, pobiegła do portu, wypożyczyła łódź i popłynęła na wyspę Lotus. Nie tracąc ani chwili, szybko zacumowała łódź i ruszyła w kierunku Smoczego Dworu. Zdyszana, zastukała kilkakrotnie kołatką, a po chwili drzwi otworzył jej znajomy lokaj.

- Skądś Panią znam. – Rzucił zaskoczony obecnością dziewczyny.

- Dobry wieczór. Przepraszam, że przeszkadzam, ale potrzebuję pomocy. – Touma wpuścił ją do środka. – Muszę skorzystać ze Schodów Czasu. – Dodała ciszej i nie czekając na jakiekolwiek słowa ze strony mężczyzny, udała się do zachodniego skrzydła.

- Co Pani robi? – Spytał wyraźnie zaciekawiony a zarazem przejęty nieznanym zamiarom blondwłosej, gdy dogonił ją przed samymi drzwiami.

- Proszę się o mnie nie martwić. – Rzuciła z uśmiechem. Otworzyła drzwi i szybko je zamknęła czując pod stopami pierwszy stopień. – Mam nadzieję, że mi pomożesz.. mamo.. – I wbiegła w głąb ciemnego pomieszczenia.

Dam dam dam ~ !

Niespodziewany zwrot akcji, prawda? Nie było tego w planach ^^ Wszystko dzięki czytelniczce Marcie!

Kochana, dziękuję! Dodałaś mi weny xD To dla Ciebie ten rozdział ;*

Ahh.. ręka mnie boli, ale było warto to napisać ^^

Jestem z siebie mega dumna! Jak nigdy!

Miłego czytania Mordki moje! <3

A i P.S. Yoruichi Yo: Pod ostatnim rozdziałem dodałaś komentarz, że Shiro wyzna pierwszy miłość Lucy.. wiesz co sobie wtedy pomyślałam? Że jesteś chyba jakimś jasnowidzem normalnie.. Gdy umieściłam właśnie postać czerwonowłosego w tym opowiadaniu, miałam to zrobić.. no a w dzisiejszym rozdziale to tak prawie to zrobił ;P ;*