28. Tańce i list.

- Płomyczku, może nam też dałbyś się nią nacieszyć? – Wtrącił się Fullbaster z chytrym uśmieszkiem i podszedł do tulących się przyjaciół.

- Nie ma mowy. Nie wypuszczę jej już, bo znowu ucieknie. – Zakomunikował różowowłosy, wywołując przy tym salwę śmiechu całej gildii.

- No puszczaj ją, bo ją udusisz. – Rzucił groźnie.

- Oh, czyżby ktoś był tutaj zazdrosny? – Dragneel odchylił lekko głowę, by zobaczyć minę odwiecznego rywala, która mówiła jedno: ‘zabiję Cię zapałko’.

- Mam lepszy pomysł.. – Wtrąciła się nagle Tytania. Podeszła do ciągle tulących się magów i również ich objęła.

- E-erza? C-co Ty wyprawiasz? – Wyjąkał Salamander.

- Ja również się stęskniłam za Lucy. – Odpowiedziała. I tak po kolei: Levy, Cana, Mirajane a nawet Juvia i kilkoro magów płci męskiej zaczęło dusić blondwłosą w uścisku.

- Przytulanie się jest męskie! (No chyba nie trzeba tutaj pisać, kto to powiedział? ^^)

- P-p-powietrza.. – Wysapała ofiara grupowego uścisku. W momencie wszyscy odskoczyli od dziewczyny, a ta łapczywie zaczęła zaciągać się powietrzem. – Chcieliście mnie udusić? – Spojrzała na każdego z poważną miną, po czym jednak wybuchła śmiechem. – Dziękuję Wam. – Dodała po chwili.

- Podwójna imprezka! – Krzyknął ktoś z tłumu a w gildii rozbrzmiała muzyka, dzięki której nogi same rwały się do tańca.

Blondwłosa tak samo jak i Ci najbardziej stęsknieni magowie, siedzieli przy barze i wesoło ze sobą rozmawiali już od dobrych kilku godzin. Po chwili mag lodu wstał z krzesła i pociągnął Heartfillię za rękę.

- Hej, co Ty robisz mrożonko?! – Od razu zainterweniował różowowłosy.

- Porywam ją do tańca. – Odpowiedział i spojrzał na zaskoczoną przyjaciółkę. – Mogę prawda?

- Jasne. – Odparła szybko i z uśmiechem. Przecisnęli się przez tłum tańczących magów i zniknęli z pola widzenia Salamandra. Taki był ‘plan’ Fullbaster’a. Stanął twarzą w twarz z blondwłosą i przyciągnął ją delikatnie do siebie, jedną ręką obejmując ją w pasie, a drugą trzymając jej delikatną dłoń na wysokości ramion. W takt muzyki zaczęli się kołysać.

- Dobrze Cię widzieć całą i zdrową. – Odezwał się pierwszy. – W końcu mamy okazję pogadać, bo od początku próbuję się do Ciebie zbliżyć i się mi to nie udaje.

- Racja.. Natsu strasznie się przyczepił. – Zaśmiała się cicho.

- Taaa.. ten ogniomóżdżek pilnuje Cię jak oka w głowie.

- Ale i tak jest kochany. – Po chwili dopiero uświadomiła sobie, co właśnie powiedziała i spłonęła delikatnym rumieńcem. Odwróciła głowę w bok, by chociaż w najmniejszym stopniu ukryć swoje zawstydzenie.

- Ma głupek szczęście. – Rzekł cicho. Jednak ona i tak to słyszała. Spojrzała mu prosto w oczy. Widziała w nich smutek, a jednak jego usta uśmiechały się. Nie wiedziała co ma powiedzieć, jak się zachować. Dlatego postanowiła milczeć.

- Odbijany! – Krzyknął ktoś nagle i pociągnął dziewczynę za rękę. Tym ktosiem okazał się być młody Dreyar. (Przyznawać się, kto tak pomyślał? ;P)

- Laxus.. to Ty tańczysz? – Palnęła głupio, pokazując mu język.

- No jasne! Jestem królem parkietu. – Wyszczerzył się do dziewczyny, na co ta wybuchła śmiechem.

- Czym mnie jeszcze zaskoczysz? – Spytała podchwytliwie.

- Oh, to się okaże. Noc jeszcze młoda jak i całe życie przed nami.

- Weź nie żartuj. Zaczynam się Ciebie bać.

- Już się boisz, ale to nie z mojego powodu, prawda?

- Taa. Masz rację. Jak zawsze. – Uśmiechnęła się delikatnie pod nosem i spuściła głowę.

- Dzisiaj nie marnujmy czasu na smutki, są urodziny dziadka!

- ZDROWIE! – Krzyknęła cała gildia, aż blondwłosa poczuła niewielkie trzęsienie.

- Idę odpocząć. – Rzekła po chwili i przecisnęła się przez tłum na zewnątrz. Usiadła na pobliskiej ławce i westchnęła. Granatowe niebo było wyścielone gwiazdami, co bardzo poprawiło jej humor. Oparła się wygodnie i zamknęła oczy. Lekki chłodny wiatr muskał jej twarz, dodając jej tym samym energii.

- Tu się chowasz. – Usłyszała nagle. Nie musiała nawet otwierać oczu, by wiedzieć kto jest właścicielem ów głosu.

- Nie martw się Natsu. Nie ucieknę już bez wyjaśnień.

- Nie uciekaj już w ogóle. – Po tych słowach, otworzyła oczy i spojrzała na szeroko uśmiechniętego Salamandra.

- Niestety muszę Cię zasmucić.. nie mogę tu długo być. Muszę wrócić do ojca.

- To sprowadź go tutaj. Tu jest Twój dom. Twoi przyjaciele.

- A tam są moje wspomnienia. Moje dzieciństwo, co prawda nie za bardzo udane, ale mimo tego.. no i jeszcze grób mamy. – Tłumaczyła poważnie. Dragneel nagle przybliżył się do przyjaciółki i przytulił ją mocno.

- Nie chcę Cię znowu stracić. – Wyszeptał, na co serce dziewczyny zabiło sto razy szybciej.

- N-natsu.. opiłeś się? – Zaśmiała się nerwowo.

- Nie wyjeżdżaj już. – Odpowiedział wymijająco.

- Eh.. To w takim razie, jedź ze mną skoro tak się boisz. – Odsunęła go delikatnie od siebie i spojrzała na jego zaskoczoną minę. – O-oczywiście jeśli nie chcesz, to..~

- Chcę! – Krzyknął radośnie i porwał się z miejsca, ciągnąc też przy tym blondynkę, która znów wpadła w jego ramiona. – Przynajmniej będę miał Cię na oku.

- A co boisz się, że się zakocham w jakimś bogatym gościu, wyjdę za niego i opuszczę gildię? – Spojrzała na niego z ukosa.

- Dokładnie tak. – Odpowiedział wprost.

- Zwariowałeś. – Skwitowała i wróciła do środka.

Ranek. Godzina dziewiąta. Impreza urodzinowa Mistrza skończyła się jakieś dwie godziny temu. Każdy z magów znalazł sobie miejsce do spania. Oczywiście w gildii i nie były to miejsca wygodne. Podłoga, parapet, schody, barierka, stoły (o dziwo kilka ocalało) i lada baru. Tak, te miejsca były okupowane przez pijanych magów. Pierwszą osobą, która się obudziła, był różowowłosy. Obok niego leżała Heartfillia z delikatnym uśmiechem na twarzy i lekkimi rumieńcami. Zaczął się jej uważnie przyglądać i wzdychać. Nie wyznał jej swoich prawdziwych uczuć. To było do niego wprost nie podobne. Zawsze mówił, to co myślał. Kto by pomyślał, że w takich sprawach zapomni języka w gębie i będzie dusił to w sobie? Z jednego jednak się cieszył: pojedzie z Lucy do jej posiadłości i będzie przy niej. Cały czas. Odgarnął niesforny kosmyk z jej policzka i ucałował delikatnie jej wargi.

- Cholera.. – Zaklął po chwili i odsunął się od niej, zarumieniony. – Co ja wyprawiam? – Chwycił się za głowę.

- Hmm? Natsu? – Ziewnęła po chwili dziewczyna, otwierając powieki. – Która godzina? – Spytała już trzeźwiej.

- Po dziewiątej. – Magini Gwiezdnej Energii wstała i oparła się o ścianę. Rozglądnęła się po gildii i zaśmiała cicho.

- Ojj.. ale będzie sprzątania.

- Co tam sprzątanie.. gdy się tylko Erza obudzi, wiesz jaka będzie wojna?

- To co? Uciekamy? – Palnęła nagle i spojrzała na zdziwionego przyjaciela. – No co? Myślałeś, że zapomniałam o tym?

- Nie wypadałoby ich jakoś powiadomić?

- Racja. – Kiwnęła głową i udała się na piętro, do gabinetu Mistrza. Wzięła kartkę papieru i pióro i naskrobała krótką, acz wszystko wyjaśniającą notkę:

‘Mistrzu, wszyscy: wraz z Natsu wyjechaliśmy do mojego rodzinnego domu.

Nie martwcie się, dbajcie o siebie.

Przepraszamy. Lucy i Natsu.’

- To wystarczy? – Spytał Dragneel, gdy ta pociągnęła go za rękę w stronę wyjścia.

- No pewnie. Krótko, zwięźle, na temat. A teraz chodź, bo jak się obudzą zanim wyjdziemy, to nie będzie przyjemnie i nici z cichej ucieczki.

- Nie wsiądę do pociągu! – Wrzeszczał na pół peronu nie kto inny jak różowowłosy.

- Oj wsiądziesz! – Zapewniała z chytrym uśmieszkiem Heartfillia i zaczęła go wpychać do maszyny. Bezskutecznie. – Okej, czyli mam rozumieć, że ze mną nie jedziesz? – Spytała zrezygnowana i wsiadła do przedziału.

- Jadę, jadę, ale czemu pociągiem?

- Jak chcesz , to możesz iść na piechotę. Jednak ostrzegam, zajmie Ci to dzień i w dodatku za chwilę będzie padać. – Wskazała palcem na ciemne chmury.

- To może ja pójdę po Happiego? – Rzucił po chwili Salamander i uświadomił sobie bardzo ważną rzecz. – Cholera! – Złapał się za głowę. – Zapomniałem o Happy’m!

- Nie ma teraz na to czasu! – Warknęła magini i pociągnęła chłopaka za szalik do środka, a drzwi pociągu zamknęły się.

- Będę rzygał.. – Rzekł, zakrywając usta dłonią i zieleniejąc powoli na twarzy. Heartfillia pomogła mu doczołgać się do siedzeń i w miarę wygodnie go na nich ułożyła. Sama zaś zajęła miejsce naprzeciw niego i obdarzyła go współczującym spojrzeniem.

- N-natsu? – Niebieski latający kot właśnie przecierał zaspane oczka i rozglądał się po gildii. Nigdzie jednak nie zauważył przyjaciela. – Natsu.. – Zaczął latać po całej gildii w poszukiwaniu chłopaka. – Natsu! – Krzyknął po kilku minutach i zalał się łzami.

- Happy? Co się stało? – Spytał wstający właśnie Mistrz.

- N-natsu.. – Pociągnął nosem. – N-nie m-ma g-go nigdzie. – I znów zalał się łzami.

- Nie martw się, może poszedł się przewietrzyć? – Pocieszał go.

- Nigdzie go nie ma! – Krzyknął zły. – Szukałem go!

- Już dobrze, już dobrze.. – Staruszek westchnął głęboko i bez słowa odszedł do swojego gabinetu. – CO?! – Krzyknął po chwili tak głośno, że większość magów wstała przerażona i ustawiła się w pozycji bojowej. Stary Dreyar wyszedł z bardzo poważną miną z gabinetu i stanął na barierce. – Natsu i Lucy wyjechali. – Zakomunikował.

- CO?! – Wrzasnęła wspólnie cała gildia.

- Natsu.. mnie zostawił? – Rzekł załamany Happy. – Kto mnie będzie karmić?

- Mistrzu, dokąd wyjechali? – Spytała zmartwiona Tytania.

- Do domu Lucy. – Wszystkich zdziwiła decyzja dwójki magów.

- Może oni.. No wiecie.. – Zaczął Redfox, a wszyscy spojrzeli na niego jak wariata.

- Oni? Nie.. to raczej niemożliwe.. nie? Chyba, że coś nam umknęło? – Spekulowała Scarlet i reszta magów.

Aaaapsik! Apsik! Apsik!

Cholera! Chyba dostałam alergii od pisania tego rozdziału albo to przez to, że ile pomyśle o czymś wysokoprocentowym to mnie kicha jak pijanego zająca.. ;/

Rozdział ssie, widzę to, czuję to.. ;P

W następnym raczej nie będzie nic o alkoholu, więc i rozdział powinien mi wyjść lepiej ^^ a kiedy będzie.. hmm.. pewnie w niedziele. Nie liczcie, że jutro coś naskrobię.. od samego rana będę na mieście, próba, występ a potem kręgle.. więc cóż.. komu by się później chciało coś pisać.. no mnie na pewno nie ;P

No ale tak szczerze.. kto to widział, by być chorym w taką porę roku? o.O

Ehh.. a Mashima chyba przeszedł dzisiaj samego siebie z tym chapterem.. uśmiałam się ^^ Jak mało kiedy xD Ojj ciekawie to będzie wyglądało w anime ;P Aż nie mogę się doczekać..

A tymczasem..

Miłego czytania Mordki! Buziaki ;*