64. Równowaga i kwiat.

Nie wiedział ile tak już stał razem z nią na środku drogi. W sumie.. nie obchodziło go to. Przyjaciele przypatrywali się im od dłuższego czasu, jednak po chwili, rozeszli się. Sama blondwłosa zaś uspokoiła się trochę i delikatnie odsunęła się od chłopaka.

- Już mi lepiej, dziękuję. – Odparła, ale nie brzmiało to tak, jakby naprawdę tak było. – Chyba pójdę na chwilę do mieszkania i odpocznę. – Mówiąc to, ruszyła w swoim kierunku.

- Lucy.. idę z Tobą! – Rzucił za nią hardo. Nic nie odpowiedziała. Gdy po kilkunastu minutach drogi milczenia, w końcu dotarli na miejsce, blondwłosa rzuciła się na łóżko i przykryła po samą szyję kołdrą. Salamander westchnął tylko, a sam usiadł na kanapie i przyglądał się dziewczynie.

W gildii.

- No gdzie wy się podziewaliście? – Spytała Alberona, gdy reszta ‘najsilniejszej’ wraz z Laxusem weszła do gildii. – Co macie takie ponure miny? – Dodała. Ci z westchnięciem usiedli przy barze. Brunetka z wrażenia aż odłożyła beczkę pełną wysokoprocentowego trunku. (No wiem.. co się dzieje? O.o)

- Gdzie zgubiliście Natsu i Lucy? – Zaczęła Strauss.

- Co się stało Lucy? – Dopytywał się Dreyar.

- To skomplikowane.. – Rzekła Tytania po chwili.

- Postaramy się zrozumieć.

- Po tym jak Acnologia została obudzona, Lucy straciła wszystkie klucze, które rozproszyły się gdzie tylko się dało.. Później miała coś na wzór wizji czy snu i tam ktoś powiedział jej, by odzyskała wszystkie klucze. Gdy to zrobi zostanie Strażniczką Gwiazd. – Każdy był pod wrażeniem, słysząc opowieść szkarłatnowłosej. – Okazało się też, że musi przechodzić próby Opiekunów Gwiazd, by odzyskać klucze. Teraz zdobyła by szósty, ale.. – Zawiesiła głos. – Nie przeszła próby i się załamała.

- Biedna Lucy. – Skwitowała Mirajane. – Tak wielka odpowiedzialność i wysiłek.

- Tak.. jeszcze martwi się tym, że to my niekiedy bierzemy w tym udział jako ‘ofiary’. Nie możemy jej też w ogóle pomagać.

- Siostrzyczka Lucy da radę! – Krzyknął z tłumu Romeo. (Nie wiem czemu, ale kocham tego chłopaka! Jest cudowny! xD) – Zobaczycie, zostanie Strażniczką Gwiazd. – Dodał z uśmiechem.

- Nie ma innej opcji. – Poparł go mag lodu. – Teraz jednak musi~ - Nie dokończył swojej wypowiedzi, gdyż wokół niego pojawiła się złota poświata, tak samo wokół Tytanii i Happiego. Zniknęli.

- Co się dzieje? – Spytała zaskoczona tym widokiem brunetka.

- Może to ma jakiś związek z tymi próbami? – Rzucił młody Dreyar.

- Lucy.. postaraj się.. – Wyszeptała cicho białowłosa.

Znaleźli się na jakieś opuszczonej polanie. Ledwo przytomna Heartfillia rozglądała się dookoła, aż w końcu jej wzrok przykuła pewna postać zbliżająca się do nich.

- Siemka! – Usłyszeli jej głos. Młoda dziewczyna, mniej więcej w ich wieku wpatrywała się w nich z uśmiechem. – Jestem Opiekunem Gwiazdy Wagi. – Przedstawiła się. Magowie przyjrzeli się jej dokładnie. Całkowicie różniła się od poprzednich Opiekunów. Emanowało od niej niesamowite ciepło i pozytywna energia, która w momencie zaraziła resztę. Jej ubiór również był inny, niczym u nastolatki. Średniej długości brązowe fale, opadały luzem na jej ramiona i plecy, zaś w niebieskich oczach tańczyły wesoło ogniki. – No wiem.. wyróżniam się. – Skwitowała, widząc ich miny. – A Ty, Lucy nie dołuj się już tak. Opiekun Panny ma trudny charakter, ale czasami nawet i ci najwięksi twardziele, odpuszczają. – Puściła jej oczko. – To co, gotowa by przejść próbę? – Opiekunka ścisnęła mocno dłoń dziewczyny.

- T-tak. – Odpowiedziała trochę niepewnie.

- Cudownie! Mam nadzieję, że mi wybaczysz to, że wykorzystam trochę Twoich przyjaciół do tego zadania? To nie będzie nic strasznego. – Zapewniała. Niebieskooka pstryknęła palcami, a tuż przed nimi pojawiła się gigantycznych rozmiarów waga. – Poproszę Was teraz o to, byście stanęli na jednej szali. – Zwróciła się w stronę magów. Udali się w wyznaczone miejsce. Pod ich ciężarem, szalka ugięła się. – Dobrze. Teraz Lucy, Twoje zadanie polega na tym, abyś wyrównała tę wagę. Możesz użyć wszystkiego, co tutaj masz. Patyki, kamienie, drzewa.. co tylko wpadnie Ci w ręce. Jeśli przeważysz drugą szalkę, przyjaciele tak samo jak i klucz wylecą w powietrze.

- Że co?! – Krzyknęli wspólnie.

- Dla utrudnienia sama będziesz musiała stwierdzić, czy wyrównywałaś wagę. Ta nie posiada wskaźnika równowagi. Powodzenia. – Poklepała blondynkę po plecach i usiadła po turecku na trawie.

- Bardzo śmieszne.. – Rzuciła pod nosem Heartfillia. Okej.. no to do roboty! Rzuciła w myślach i wzięła się do pracy. Pierwsze co wzięła do rąk, były kamienie. Zaczęła je pojedynczo układać na drugiej szali.

- Dasz radę! – Usłyszała krzyk Dragneela. – To zadanie jest proste! – Dodał. Taa.. ale na pewno jest jakiś haczyk.. chociaż.. Heartfillia spojrzała na Opiekunkę, która to z uśmiechem wpatrywała się w niebo, bawiąc się przy tym końcówkami włosów. Ona naprawdę nie wygląda na kogoś, kto mógłby zostawić jakąś pułapkę.

- Czy mam ograniczoną ilość czasu? – Spytała po chwili blondwłosa, niosąc już piąty z kolei kamień.

- Ah.. – Ocknęła się dziewczyna. – Nie, masz nieograniczony czas. – Odpowiedziała.

- A to nowość.. – Rzuciła pod nosem zaskoczona magini.

Już od ponad godziny Heartfillia nosiła kamienie, kłody i inne cięższe rzeczy w stronę wielkiej wagi. Szalka, na której znajdowali się jej przyjaciele podniosła się tylko o jakieś dziesięć centymetrów. To nadal za mało, by wyrównać obie.

- Ile wy ważycie? – Spytała zmachana, dodając kolejny ciężar po przeciwnej stronie. – Tutaj jest już chyba jakieś pół tony..

- Natsu dużo je.. – Rzucił Exceed, zasłaniając pyszczek łapkami. Heartfillia mimo, że była zmęczona, zaśmiała się. Tak samo jak i mag lodu.

- To magiczna waga. – Odezwała się Opiekunka. – Ważą dużo dlatego, że ich moc magiczna również jest brana pod uwagę. (Czaicie ludzie? xD)

- To ma sens.. – Rzekła pod nosem blondwłosa i dalej wzięła się do pracy. Tak bardzo zależało jej na tym, by zdobyć kolejny klucz. Na samo przypomnienie jednak o ostatniej próbie, spochmurniała.

Kilka godzin później.

Już tak niewiele brakuje, by kolejna próba zakończyła się sukcesem. Sama Opiekunka przestała wpatrywać się w niebo i z uśmiechem przyglądała się poczynaniom dziewczyny, która to bezustannie starała się jak tylko mogła, by wyrównać szale. Przyjaciele również ją dopingowali, co dodawało jej jeszcze więcej siły.

- Czy teraz jest dobrze? – Spytała zdyszana dziewczyna, klękając na trawie i przyglądając się wadze.

- Jeszcze nie. – Odparła Opiekunka.

- Jak to nie? Wykorzystałam już wszystko, co mogłam. – Rzekła zdepresowana. (Nie wiem nawet czy istnieje takie słowo o.O) Przyjrzała się jeszcze raz, dokładniej obu szalom. Minimalna różnica. Blondwłosa podniosła się z trawy, zrywając przy tym biały kwiat i podeszła do jednej z szali. Ułożyła kwiat na kamieniach, kłodach i tym podobnych rzeczach. (Jak w kreskówkach.. piórko potrafiło przeważyć wszystko ^^)

- Teraz jest idealnie! – Krzyknęła z zachwytem niebieskooka. – Gratulacje Lucy! – Dodała, a wielka waga zniknęła.

- Udało Ci się! – Podbiegli do niej przyjaciele. Tytania wręczyła jej złoty klucz.

- Tak.. udało mi się. – Powtórzyła szeptem i posłała każdemu z osoba szczery uśmiech.

- No to ja też będę się zbierać. – Rzekła Opiekunka. – Miło było Was poznać. Powodzenia z następnymi próbami i w ogóle.. wiesz.. – Zerknęła w stronę różowowłosego i potem znów przeniosła wzrok na Heartfillię, która oblała się delikatnym rumieńcem. – Na razie! – I zniknęła w złotej poświcie.

Po udanej próbie, cała drużyna udała się do gildii.

- O, widzę że humory już Wam się polepszyły. – Rzekła na powitanie Alberona.

- Lucy przeszła próbę. – Rzucił latający towarzysz.

- To było do przewidzenia. W końcu to Lucy! – Krzyknął ktoś z tłumu.

- A teraz opowiadaj! – Większość dziewczyn porwało blondwłosą. W sumie to nie tylko dziewczyny były ciekawe. Męskie grono gildii również przyłączyło się, by wysłuchać opowieści o próbach, natomiast Gray i Natsu porwali się do bitki, a tuż z nimi kilku innych narwańców. Erza postanowiła spędzić ten czas z niebieskowłosym magiem, któremu to chciała opowiedzieć wszystko po ‘swojemu’ i nacieszyć się jego obecnością.

Codzienna impreza w stylu Fairy Tail właśnie się kończyła. Połowa magów udała się już do swoich domów, a ‘niedobitki’ leżeli gdzie popadnie.

- Jestem zmęczona. – Heartfillia opadła na krzesło przy barze i położyła głowę na blacie.

- Właśnie widać. Dziewczyno, czy Ty w ogóle śpisz albo jesz? – Dosiadł się do niej blondyn.

- No wiesz.. przez te próby to jakoś niespecjalnie mam czas na to, ale nie jest źle.. przytomności jeszcze nie straciłam. – Zaśmiała się pod nosem.

- To nie jest zabawne. Odprowadzę Cię do domu.

- Dzięki. Pójdę sama. – Przeciągnęła się na krześle i zeszła. – Trzymaj się! – Krzyknęła na dowidzenia. Dreyar zerwał się z miejsca, by za nią pobiec, jednak wyprzedził go Salamander, ówcześnie wołając jej imię. Blondyn westchnął tylko i obrócił się w stronę baru.

- Lucy! – Usłyszała jego głos.

- Natsu? Nie musisz mnie odprowadzać.

- Chcę z Tobą spędzić więcej czasu. – Uśmiechnął się na ten swój czarujący sposób, aż jej serce szybciej zabiło. Nie odezwała się słowem. Lekko zarumieniona, uśmiechnęła się i ruszyła w stronę mieszkania. Tuż obok niej kroczył zaś Dragneel. Całą drogę wymieniali się ukradkowymi spojrzeniami w swoją stronę i uśmiechami. Ich dłonie zetknęły się. Po ciele blondwłosej przeszedł przyjemny dreszcz. Poczuła ciepłą rękę, która ściskała jej. Spojrzała na chłopaka, który to skrył twarz w swoim łuskowatym szaliku.

- Dziękuję. – Odezwała się, gdy już byli pod jej mieszkaniem.

- Za co?

- Bo jesteś. – Stanęli twarzą w twarz. Heartfillia wspięła się delikatnie na palcach i ucałowała policzek różowowłosego. Przez chwilę jeszcze patrzyli sobie w oczy, po czym nie wiadomo jak, ich usta połączyły się w namiętnym pocałunku.

‘Wyważony człowiek jest równowagą skrajności.’

I..

3..

2..

1..

Otwieramy szampana! Odpalamy fajerwerki! Śpiewamy: ‘i jeszcze jeden..’

Dlaczego?

Rok temu ukazał się tutaj pierwszy rozdział! Yahooo! xD

Sama w to nie wierzę, że tyle wytrzymałam.. jestem z siebie dumna..

A z Was w szczególności!

Byliście tutaj ze mną na dobre i złe, w zdrowiu i chorobie.. moment, moment.. chyba się zapędziłam.. brzmi jak przysięga małżeńska.. a z resztą, co mi tam! Zakładając tego bloga, wklejając kolejne notki, czytając Wasze komentarze i w ogóle związaliśmy się WSZYSCY RAZEM! Yohohohohoho ^^

A teraz konkrety:

Dziękuję Wam za ten rok!

Za te wszystkie miłe i niemiłe słowa.. za 1001 komentarzy od tego czasu, za wszystko, naprawdę za WSZYSTKO! :* Najbardziej dziękuję tym, którzy są ze mną od początku opowiadania.. (w sumie to nie wiem czy ktoś jeszcze taki istnieje..) ;*

Noo a wracając do rozdziału..

Wybaczcie, trochę mnie nie było.. z powodów.. cóż.. depresji? Tak.. na pewno depresji.. ostatni tydzień był dla mnie jednym z gorszych.. w sumie ten też nie zaczął się lepiej, ale trudno.. nie będę Wam tutaj dupy zawracać xD

Co chciałabym jeszcze dopowiedzieć.. otóż: Opiekuna Wagi wzorowałam na mnie ;D wygląd, charakter, to bujanie w obłokach i kręcenie końcówek włosów w dłoniach – to cała ja ^^ Co jeszcze mnie łączy z Opiekunem? Otóż to mój znak zodiaku xD Połączenie idealne! Hyhyhy ^^

No nic.. w takim razie do następnego rozdziału!

Całuję ;* ;*