15. Bar i pokój.

- Lucy! Wszystko w porządku? – Spytał zdenerwowany Salamander, gdy blondwłosa przekroczyła ledwo próg gildii.

- Ta jasne. Bywało gorzej. – Uśmiechnęła się blado do przyjaciela.

- Ja idę za ladę, a Ty na siebie uważaj. – Odezwał się młody Chigiri i ruszył w wyznaczone miejsce, gdzie stała już uśmiechnięta Mirajane. Lucy zaś wolnym krokiem podeszła do stolika i przy nim usiadła, nie spuszczając wzroku z przyjaciela. Nie zauważyła nawet, że różowowłosy się do niej dosiadł.

- Na co się tak gapisz? – Dopiero te słowa wyrwały ją z przemyśleń. Lekko speszona spojrzała na chłopaka.

- A wiesz.. tak sobie. – I znów kątem oka spojrzała w kierunku baru, gdzie białowłosa lustrowała maślanym spojrzeniem jej starszego przyjaciela. A gdy zaś ona nie patrzyła, on obserwował ją. – Rany, no oni są beznadziejni. – Westchnęła ze zdenerwowaniem.

- O co chodzi Lucy? – Znów na niego spojrzała i uśmiechnęła się zadziornie, a w oczach pojawił się niebezpieczny błysk.

- Natsu, pomożesz mi? – Spojrzał na nią zaskoczony i nim zdążył cokolwiek powiedzieć, ta pociągnęła go za rękę w kierunku baru. – Hej Miruś. – Przywitała się z białowłosą.

- Witaj Lucy, Natsu. Coś się stało?

- Miruś, mam propozycję nie do odrzucenia. – Zaczęła od razu.

- Mianowicie?

- Ty i Mizuki robicie sobie dzisiaj wolne i idziecie na randkę. – Odpowiedziała.

- Jaka bezpośrednia.. – Szepnął Dragneel jakby do siebie.

- R-randkę?! – Krzyknęli oboje zdziwieni i lekko zaczerwienieni.

- Tak. Nie przyjmuję odmowy. Przyda się Wam trochę rozrywki, tak ciężko tu pracujecie.

- Ale kto się zajmie obsługą? – Spytała spokojniej już Strauss.

- O to się nie martw. My się tym zajmiemy. – Pokazała na siebie i różowowłosego, który to zawsze nic nie rozumie.

- My?! – Spytał Dragneel.

- Wy?! – Krzyknęła pozostała dwójka.

- Jakiś problem? – Spojrzała na Salamandra, a jej wzrok mówił jednoznacznie ‘sprzeciw się a nie dożyjesz jutra’.

- N-nie.. – Odpowiedział przerażony.

- A Wy, jakieś sprzeciwy? – Uśmiechnęła się dość podejrzanie do ‘barmanów’. Można by wręcz rzec, że jest to łagodniejsza wersja, tego jakim wzrokiem obdarzyła przyjaciela.

- Lucy, nie wiem czy to dobry…

- Lepiej nie kończ. Dobrze wiesz, że lepiej mnie nie denerwować.

- Okej. To idziemy. – Białowłosa klasnęła uradowana w dłonie i pociągnęła chłopaka za sobą. – Mam nadzieję, że sobie poradzicie. W sumie to nie ma dziś za dużo magów, ale dajcie z siebie wszystko. – Dodała na odchodne i wyszli z gildii. Blondwłosa uśmiechnęła się zwycięsko i skrzyżowała ręce na piersiach.

- No to zaczynamy pracę. – Rzuciła do Salamandra, ale ten nie poruszył się ani odrobinę. – Natsu, idziesz? – Potrząsnęła nim trochę.

- Aye! – Krzyknął po chwili.

- Co tu robisz zapałko? – Wrzasnął zdezorientowany Fullbaster, gdy podszedł do baru.

- No jak to co, pracuję. To znaczy.. jestem w zastępstwie razem z Lucy. – Odpowiedział z uśmiechem.

- Ty? I Lucy? Dlaczego?!

- Lucy wyciągnęła Mirę i Mizukiego na randkę i zaproponowała zastępstwo.

- Nie fair..

- Oj nie wściekaj się tak miętówko, bo Ci zmarszczki wyjdą.

- A chcesz się bić?

- No z Tobą zawsze! – Gdy zetknęli się czołami, blondwłosa akurat wyszła z zaplecza.

- Echem. – Chrząknęła i jak na komendę, Dragneel zrobił się pokorny jak baranek. – Pamiętasz co mówiłam? Gdy stoisz za barem, żadnych bójek. – Skarciła go.

- Przepraszam Lucy. – Rzekł skruszony, co wywołało atak śmiechu u maga lodu. Ten posłał mu piorunujące spojrzenie.

- A Ty go nie prowokuj. – Zwróciła się do przyjaciela za ladą.

- Niech już wracają. Mam ochotę go stłuc. – Szepnął.

- Coś mówiłeś? – Spytała, gdy obsługiwała chłopaka.

- Nie, nic.

- No dobrze. Idź sobie zrobić przerwę. Stoisz tu już trzy godziny. – Zakomunikowała. Dwa razy nie musiała powtarzać. Już go nie było.

- Masz pojęcie o obsługiwaniu gości?

- No pewnie. W końcu pracowałam w posiadłości Chigiri’ch przez wiele lat. Mam doświadczenie.

- Racja. Podobno byłaś chora, już Ci lepiej?

- Tak. Miałam dobrą opiekę. I w sumie to chyba nawet dzięki temu, że czymś się zajęłam, przestałam o tym myśleć i jest dobrze. A właśnie sobie coś przypomniałam!

- Co takiego?

- Ostatnio myślałam nad przemalowaniem mieszkania.. Czy mógłbyś..?

- Z przyjemnością! – Krzyknął uradowany, aż zeskoczył z krzesła.

- Świetnie, Natsu Ci pomoże. – Dodała po chwili i mina przyjaciela zmieniła się diametralnie.

- Z nim?

- Tak. Z nim. Natsu! – Krzyknęła i z zaplecza wyszedł różowowłosy z nóżką z kurczaka w buzi.

- Coziem słało?

- Pomożesz Gray’owi przemalować moje mieszkanie. – Z wrażenia aż wypuścił swoją ‘zdobycz’.

- Co?! – Wrzasnął.

- Zero gadania. Już idźcie. Liczę na Was. Farby są w łazience, a tapeta pod łóżkiem. Uważajcie! – Wcisnęła klucze do ręki Fullbastera i wypędziła ich z gildii.

Podwieczór w Fairy Tail.

- Już wróciliście? – Zauważyła blondwłosa, gdy Chigiri i Strauss zawitali do gildii z wielkimi uśmiechami na twarzach.

- Jak widać. Bawiliśmy się świetnie. No a Wam jak poszło?

- Też dobrze.

- A gdzie Natsu?

- Razem z Gray’em są w moim mieszkaniu i go malują. – Odparła z uśmiechem.

- Natsu i Gray razem? – Spytała Mirajane.

- Tak. Razem.

- Lucy..? – Zaczęła starsza Strauss.

- Cholera jasna! – Wrzasnęła po chwili. – Co ja zrobiłam?! Miruś, przepraszam, ale muszę..

- Jasne, biegnij i ratuj co się da. ( Ha ha ha ^^) – Brązowooka biegła ile sił w nogach. Błagam, niech mieszkanie jeszcze stoi. – Prosiła w myślach i przyspieszyła. Kilka minut później biegła już po schodach do mieszkania. Drżącymi rękoma chwyciła za klamkę od drzwi. Jej serce waliło podwójnie i z powodu szybkiego biegu i ze strachu, z tego co może zobaczyć. Uspokoiła oddech. W mieszkaniu było cicho. Za cicho. Uchyliła drzwi. Ku jej zdziwieniu przedpokój był odmalowany na nowy kolor. Weszła głębiej, do salonu. Tam przeżyła szok. Fullbaster wił się na podłodze jak wąż, dzięki tapecie, która w jakiś sposób pokryła jego ciało, a Salamander.. No właśnie. Rozejrzała się dookoła. Różowowłosy zajadał się ogniem w kącie. W jej głowie pojawiło się pytanie: Gdzie szafa? Nie mówcie, że to są.. jej.. szczątki?

- O witaj Lucy. – Odezwał się po chwili uśmiechnięty chłopak i podszedł do przyjaciółki. – Lucy? – Zaczął jej machać ręką przed oczami. Nic. Zero reakcji. Kilka pstryknięć na palcach też nie pomogły. Niczym posąg runęła na ziemię.

Pół godziny później.

Otworzyła oczy i pierwsze co zobaczyła to zmartwione twarze magów. Eh, to sen? – Spytała w myślach i lekko się uśmiechnęła i dotknęła czoła.

- Rany, ale miałam koszmar. Śniło mi się, że pozwoliłam Wam przemalować moje mieszkanie, a gdy wróciłam... – Nie dokończyła. Rozejrzała się dookoła i zbladła. Zerwała się na równe nogi i przyglądnęła pokojowi. – Co to do cholery ma być?! – Krzyknęła. Jedna ze ścian była przypalona, a druga zaś pokryta lodem. – I gdzie jest moje łóżko?! – Zorientowała się po chwili, że leżała na podłodze. Magowie milczeli i nerwowo zaczęli drapać się po głowie. Jakiś głos w głowie podpowiedział jej, by wyjrzała za okno. Zamarła. Tuż pod oknem, niedaleko wejścia leżało jej łóżko. Zamknęła okno i spojrzała na chłopaków. Jej wargi zaczęły niebezpiecznie drgać. Ci przygotowali się na najgorsze, a tu usłyszeli śmiech. Nieprzerwany, opętańczy śmiech. Zdziwiło ich to, ale i oni po chwili zaczęli rechotać. – A Wy z czego rżycie?! – Warknęła. Wokół jej ciała pojawiła czarna aura. – Czy Wy nie rozumiecie prostego polecenia jakim jest pomalowanie mieszkania?! Przeszliście samych siebie. Zaufałam Wam! Cholera jasna!

- L-lucy, spokojnie.. – Zaczął mag lodu.

- Spokojnie? – Spojrzała na niego jakby nie rozumiała tego słowa. – Spokojnie? – Powtórzyła. – Mam dość.. – Szepnęła po chwili. – Oboje wypad z tego mieszkania, w tej chwili! – Krzyknęła.

- Lucy..

- Ani słowa więcej! Nie odzywajcie się do mnie. Już, wynocha! – Posłusznie wyszli. Brązowooka westchnęła głęboko i przywołała dwa duchy: Virgo i Loki’ego. – Pomożecie mi? – Spojrzała na nich błagalnie.

- Jak sobie życzysz Księżniczko. – Różowowłosa pokojówka ukłoniła się i zabrała się za porządki.

- Co tu się stało?

- Błagam, nie teraz. – Już nic nie powiedział. Z pomocą Panny, wniósł z powrotem łóżko swej Pani na górę. Było już po północy. Na niebie już zawitał księżyc i gwiazdy, a ci nadal sprzątali. Dopiero nad ranem. Około godziny czwartej udało im się doprowadzić mieszkanie dziewczyny do porządku. Duchy wróciły do swojego świata, a magini padła półprzytomna na łóżko i zasnęła.

Ciaossu!

Krótko i trochę fillerowo ^^

Ostatnio pisałam, że będzie misja… no sorki, nie wyszło :P

Miałam ochotę na coś luźnego i oto to wpadło mi do głowy. W najbliższych dniach postaram się napisać coś bardziej przygodowego, z akcją ^^ mam plan, ale kurcze nie wiem jak zakończyć moją wizję misji ;/

Tak, że cierpliwości i wybaczcie, bo pewnie trochę Was rozczarowałam ;)

Ale mam nadzieję, że zostaniecie tu ze mną do końca :P

Buziaki Mordeczki :* :*